Magični nacionalni park Butrint!

Butrint je rimski grad (Burthtotum) i arheološko nalazište u Albaniji, blizu grčke granice.
Ruševine su otkopane poslije II Svetskog rata, a pronađeni su amfiteatar, rimska kupatila, kapela iz V vijeka, bazilika iz VI vijeka, gradska kapija “Lavlja kapija” i srednjevekovni mletački zamak iz XIV vijeka, koji je danas muzej.

Ovaj lokalitet je uvršten na listu Svetske baštine UNESKO-a. Mjesto je bilo naseljeno u praistoriji, bilo je grčka kolonija, rimski grad i episkopija. Poslije perioda prosperiteta pod Vizantijom, a zatim pod kratkom okupacijom Mlečana, grad je napušten u kasnom srednjem vijeku, a na tom mjestu je kasnije bila močvara.

Grad Butrint se nalazi na krajnjem jugu Albanije, okružen gustom vegetacijom. Na brežuljku pored jezera, kanalom Vivari povezan je sa Jonskim morem.

Naselje je bilo značajna stanica, na trgovačkim putevima, a vrhunac slave je steklo u IV vijeku prije nove ere, kao jedan od glavnih pomorskih i komercijalnih centara drevnog svijeta. Prizor utvrđenja koja datiraju iz VI vijeka prije nove ere, podsjećaju na vojne i ekonomske potencijale grada u to vrijeme.

Na brdu je pronađen akropolj, opasan zidom izgrađenim od ogromnih kamenih blokova. Svjedok kulturnog bogatstva grada je amfiteatar, koji datira iz III vijeka pre nove ere, sa kamenim sjedištima, a koji je mogao da primi 1500 posjetilaca. Pozorište se nalazi u podnožju akropolja, nedaleko od dva hrama, od kojih je jedan posvećen Asklepiosu, grčkom bogu medicine.

Iskopavanja su donijela na svjetlost različite objekte, tanjire, vaze, keramičke svećnjake, skulpture. Pod vladavinom Rimljana grad je polako počeo da se raspada, ali su uprkos tome izgrađene tri monumentalne fontane, javna kupatila, tri gimnazije ukrašene mozaicima, kao i akvadukt izgrađen za vrijeme Avgusta, koji dokazuju da grad nije bio potpuno napušten.

Bazilika i krstionica su izgrađene u VI vijeku, ali je njihova kasnija srednjevjekovna istorija bila tubulentna, jer je grad bio uključen u mnoge borbe za vlast, kao i u sukob između Venecije i Turaka. Podzemna infiltracija vode je natjerala stanovnike da pobjegnu, a napušten grad su prekrili blato i vegetacija.

U 20. vijeku, poslije oslobođenja Albanije 1944. godine, italijanski arheolozi su započeli detaljna iskopavanja. Blato i vegetacija koje su prekrivale lokalitet dale su mu prirodnu zaštitu, tako da je cijeli grad otkriven skoro netaknut.

Ključne oblasti iskopavanja su antička palata Triconch Palace, krstionica, rimske vile i antičke crkve.

Ovo arheološko nalazište sadrži ruševine koje predstavljaju svaki period u razvoju grada, utvrđenja koja svedoče o različitim fazama izgradnje iz vremena grčke kolonije, do srednjeg vijeka.

Glavne ruševine iz doba Vizantije su krstionica izgrađena unutar rimskih javnih kupatila i bazilika, koja je obnovljena u IX vijeku, a ruševine su dovoljno dobro očuvane da su moguće analize strukture.

Nalazište je postalo veoma posjećena turistička atrakcija. Do njege se može doći preko primorskog mjesta Saranda, a najviše ga posjećuju turisti sa obližnjeg grčkog ostrva Krfa.

Izvor: superodmor.rs/ekskluziva.ba